Berakhirnya bulan Mac 2009 menyaksikan detik peralihan kuasa di antara Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi dengan timbalannya, Datuk Seri Najib Tun Razak. Sepanjang tempoh pemerintahan Abdullah dari 31 Oktober 2003 sehingga 2 April 2009, apakah kenangan manis dan pahit yang dilalui oleh beliau yang lebih popular dipanggil Pak Lah? Ikuti laporan ini.
SEBAGAI Perdana Menteri Malaysia yang kelima, Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi telah melakar jejak sejarah tersendiri sepanjang tempoh lima tahun, lima bulan dan tiga hari memimpin negara. Meniti kehidupan berpolitik beliau yang penuh ranjau, onak dan duri termasuk meratapi detik kehilangan isteri kesayangan, Datin Seri Endon Mahmood pada 20 Oktober 2005, era kegemilangan dan kegoyahan Abdullah telah tertulis dalam takdir hidupnya sebagai Perdana Menteri.
Sejak menyandang jawatan No. 1 negara pada 31 Oktober 2003, Abdullah atau Pak Lah telah menyaksikan dan melaksanakan pelbagai misi dan polisi yang mencorakkan sebuah negara yang berdaya saing. Beliau yang sering kali disifatkan sebagai seorang yang berwatak sederhana dan berjiwa rakyat pernah menegaskan dalam ucapan sulungnya pada 3 November 2003. Katanya dalam ucapan itu: "Segala dasar yang dipelopori oleh Tun Dr. Mahathir Mohamad selaku Perdana Menteri Malaysia keempat akan diteruskan. Tidak satu pun akan dibuang atau diubah."
Katanya, Wawasan 2020 akan terus menjadi inspirasi memacu pembangunan secara komprehensif bagi mencapai tahap negara maju.
Biarpun visi Wawasan 2020 masih lagi jauh di kaki langit, beberapa tindakan dan keputusan yang diambil Pak Lah didapati tidak selari dengan komitmennya kepada dasar Dr. Mahathir.
Namun begitu, tidak adil sekiranya Abdullah dipersalahkan sepenuhnya terhadap segala rentetan peristiwa yang berlaku sepanjang tempoh pemerintahannya. Perubahan dasar ekonomi negara, kekalutan politik dan keperluan untuk membawa perubahan semasa bagi manfaat penduduk sedikit sebanyak mempengaruhi era pemerintahannya.
Ia tidak dapat dielakkan kerana politik dan pemerintahan adalah dinamik sifatnya dan Pak Lah ialah seorang yang pragmatik.
Kenangan manis
Bagaimanapun, Abdullah mempunyai kenangan yang paling manis dalam tempoh lima tahun lalu. Kenangan itu ialah kemenangan terbesar Barisan Nasional yang dipimpinnya dalam pilihan raya umum ke-11 pada tahun 2004. Dilabelkan sebagai kemenangan 'durian runtuh', komponen parti pimpinannya, Barisan Nasional (BN), berjaya memperoleh 198 kerusi Parlimen daripada 220 kerusi yang dipertandingkan.
Malah, di bawah kuasa politik Abdullah juga, negeri Terengganu yang jatuh ke tangan kerajaan pimpinan parti pembangkang Pas pada pilihan raya ke-10 pada tahun 1999, berjaya dikembalikan semula kepada kerajaan negeri pimpinan UMNO. Begitu juga di Kelantan. Walaupun gagal membentuk kerajaan negeri, namun kejayaan tipis parti pembangkang dalam pilihan raya itu memberi tamparan hebat kepada Pas Kelantan.
Di bawah pimpinan Abdullah, sektor pertanian yang sekian lama dilupakan mula diberi perhatian serius. Sebagai seorang anak kampung, Abdullah menyedari sektor itu perlu menerima suntikan baru memandangkan Malaysia mempunyai keluasan tanah yang mencukupi untuk menggerakkan pertanian moden yang bernilai komersial.
Justeru, pada tahun 2005, Abdullah meluluskan rangka pelan tindakan tahun 2006 untuk industri kecil dan sederhana (IKS). Pelan itu mengandungi peruntukan sebanyak RM3.2 bilion bagi melaksanakan program-program meningkatkan keupayaan pengusaha IKS. Mengikut statistik, sebanyak 15 peratus daripada jumlah tenaga kerja di Malaysia terdiri daripada pengusaha IKS yang menyumbang 38 peratus kepada pembangunan ekonomi negara. Pastinya ini juga akan menjadi kenangan berharga buat Abdullah kerana di bawah pimpinannya, sektor pertanian mula bangkit menjana ekonomi negara.
Sebagai sebuah negara yang pesat membangun di dunia, masalah rasuah tetap wujud dan lebih menakutkan apabila Malaysia disenaraikan di tangga ke-37 daripada 133 negara dalam Indeks Persepsi Rasuah Ketelusan Antarabangsa pada tahun 2003. Sebaik sahaja memegang tampuk kuasa, Abdullah berusaha membanteras rasuah dan hasilnya, kerajaan meluluskan peruntukan sebanyak RM17 juta untuk menubuhkan Akademi Pencegahan Rasuah Malaysia. Akademi yang pertama di rantau ini beroperasi selama kira-kira tiga tahun sebelum dilancarkan secara rasmi pada 12 April 2007. Buah tangan Abdullah ini diharap dapat meningkatkan kepakaran dan kemahiran rakyat Malaysia dalam bidang penyiasatan rasuah.
Azam Perdana Menteri untuk memerangi rasuah secara lebih efektif dan penuh komitmen yang jitu dibuktikan lagi melalui penubuhan Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM) pada 1 Januari lalu. SPRM beroperasi bagi menggantikan Badan Pencegah Rasuah (BPR) yang berusia 41 tahun. Selain itu, Abdullah turut memperkasa pasukan polis dengan menubuhkan suruhanjaya membaik pulih imej Polis Diraja Malaysia (PDRM).
Isu transparensi dan kebebasan badan kehakiman negara menerima sesuatu yang tidak disangka di bawah pemerintahan Abdullah. Beliau menambah baik sistem pelantikan hakim-hakim. Salah satu pendekatan terbesar yang diambilnya adalah membayar ex-gratia kepada enam bekas hakim yang dipecat daripada jawatan kira-kira 20 tahun lalu kerana terlibat dalam krisis badan kehakiman. Mungkin bagi sesetengah orang, pendekatan itu tidak perlu tetapi ia hakikatnya membuktikan bahawa Pak Lah berusaha memulihkan imej badan kehakiman negara yang terjejas ekoran daripada beberapa peristiwa yang berlaku dalam tempoh tersebut.
Apa yang pasti, pembebasan bekas Timbalan Perdana Menteri, Datuk Seri Anwar Ibrahim dari penjara sedikit sebanyak mengukuhkan kedudukan Abdullah yang dipuji kerana tidak mengawal dan mengongkong badan kehakiman. Anwar dibebaskan pada 2 September 2004 setelah Mahkamah Persekutuan yang menimbang rayuannya, membatalkan sabitan dan hukuman berhubung kes liwat. Anwar bagaimanapun kemudian menjadi seteru politik Abdullah sebelum kembali ke Parlimen sebagai Ketua Pembangkang pada Ogos 2008.
Kenangan pahit
Tentu sahaja kekalahan teruk kerajaan pimpinan Barisan Nasional dalam pilihan raya umum ke-12 pada 8 Mac 2008 sehingga kehilangan empat negeri (Pulau Pinang, Kedah, Perak dan Selangor) menjadi kenangan paling pahit dalam sejarah pimpinan Abdullah.
Natijah daripada kekalahan itu, kredibiliti Abdullah sebagai pemimpin No 1. negara mula dipersoalkan. Antara tamparan hebat yang terpaksa ditelannya adalah munculnya suara-suara yang tidak berpuas hati dengan gaya kepimpinannya yang dikatakan tidak tegas dan mengikut telunjuk pihak tertentu.
Tuduhan yang diterima itu merupakan cabaran terhebat dalam kerjaya politik Abdullah. Pelbagai tuduhan tidak berasas terpaksa dihadapinya.
Abdullah merupakan seorang yang percaya kepada tradisi politik. Seperti juga Perdana Menteri Malaysia sebelum beliau daripada Tunku Abdul Rahman, Hussein Onn dan Dr. Mahathir, Pak Lah akhirnya mencontohi bekas pemimpin sebelumnya itu untuk menyediakan negara suatu peralihan kuasa yang licin.
Beliau memilih untuk melepaskan kuasa sebagai Perdana Menteri kepada timbalannya, Datuk Seri Najib Tun Razak yang merupakan anak sulung kepada mentornya dalam politik, iaitu Allahyarham Tun Razak, Perdana Menteri kedua.
0 comments:
Post a Comment